Tradycyjnie z okazji Święta Wojska Polskiego Ambasador Jarosław Czubiński wraz z attaché obrony płk. Mirosławem Wójcikiem oraz pracownikami ambasady i delegacjami polskich organizacji społecznych złożyli wieńce przy Mauzoleum Matki i Serca Syna na cmentarzu wojskowym na Rossie.
"Umordowana Polska, która dopiero co odrodziła się po ponad stu latach zaborów, broniła swojej słabiutkiej wtedy państwowości. Broniła swojego biednego odradzającego się państwa. Państwa, z którego zaborcy, opuszczając nasze ziemie, zabrali prawie że wszystko, co nadawało się do produkcji przemysłowej. Ktoś by powiedział: sytuacja beznadziejna. Ale oni tak bardzo pragnęli wreszcie mieć to swoje państwo, w którym będą traktowani podmiotowo, w którym będą obywatelami pierwszej kategorii, które będzie, może wreszcie, państwem równych szans, sprawiedliwym, Rzecząpospolitą Polaków. O różnych poglądach, różnych wyznaniach. Bo przecież tak było. Szli ramię w ramię, przelewali krew, walczyli. To właśnie dzięki nim dziś możemy być dumni z polskiego żołnierza, z wielkiej tradycji naszej wojskowości" - mówił Prezydent.
"Dziś Polska też ma swoją armię. Dziś Polska też ma żołnierzy, z których wszyscy jesteśmy dumni. Dziś Polska też ma żołnierzy, którzy zdobywali i zdobywają doświadczenie w miejscach gdzie jest trudno, w miejscach gdzie toczy się wojna, w miejscach gdzie pomagają innym, gdzie wspierają się nawzajem razem z naszymi sojusznikami. Cały naród patrzy dziś z dumą na swoich żołnierzy, cały naród wierzy w ich męstwo. Cały naród patrzy z dumą na naszą historię, z której płynie tradycja naszego oręża, naszej kultury, z której wynika to wszystko, czym dziś jesteśmy dziś przepełnieni" - powiedział Prezydent Andrzej Duda.
Dodał, że dziś Polska jest elementem wielkiej, międzynarodowej wspólnoty bezpieczeństwa. Podziękował jednocześnie za wysiłek, jaki wniosło Wojsko Polskie w organizację szczytu NATO i Światowych Dni Młodzieży "Chciałem, składając serdeczne życzenia wszystkim polskim żołnierzom i ich rodzinom, składając im serdeczne podziękowania za piękną służbę dla Ojczyzny, szczególnie podziękować za ostatnie wielkie wydarzenia, które miały miejsce w naszym kraju: za szczyt Sojuszu Północnoatlantyckiego w Warszawie i za Światowe Dni Młodzieży. Świat zobaczył, że Polska jest państwem pięknym, silnym, które potrafi nie tylko zorganizować wielkie międzynarodowe wydarzenie, ale potrafi także zapewnić bezpieczeństwo" - powiedział Prezydent. "Dziękuję za budowanie pięknego wizerunku Polski, za zapewnienie nam bezpieczeństwa" - dodał.
Po przemówieniu Zwierzchnika Sił Zbrojnych rozpoczęła się defilada wojskowa, którą rozpoczął przelot śmigłowców i samolotów.
Remont Szkoły im. A. Wiwulskiego. Czy zdążą przed 1 września?
Mer Samorządu m. Wilna Remigijus Šimašius w rozmowie z Renatą Widtman w Salonie Politycznym Radia Znad Wilii zapewnił że remont budynku Szkoły im. Antoniego Wiwulskiego ma być zakończony przed 1 września. Zgodnie z podpisaną przez samorząd umową zleceniobiorca zobowiązał się zakończyć remont wewnątrz budynku do 26 sierpnia. Niestety, jak twierdzi gospodarz stolicy, remont będzie zakończony kilka dni później.
„To dla nas duże wyzwanie. Jeszcze przed rokiem mówiłem, że to jest nasz priorytetowy projekt i dlatego poświęcamy mu dużo uwagi. Mam nadzieję, że prace uda się zakończyć przed 1 września, jeśli nie zakończymy pierwszego, to na pewno zrobimy to trzeciego września. Jedno mogę zapewnić, że święto 1 września na pewno się odbędzie. Jeśli na czas nie uda się wysprzątać szkoły, to rozpoczęcie nowego roku szkolnego odbędzie się w jakimś reprezentacyjnym miejscu. Być może zaprosimy do Ratusza. Na pewno jednak wnętrza szkoły będą gotowe na przyjęcie uczniów. Prace na zewnątrz jeszcze potrwają przez pewien czas” - powiedział Šimašius.
Przypomnijmy, że 10 sierpnia w Szkole im. A. Wiwulskiego wybuchł pożar. Jedną z wersji jest przeciążenie instalacji elektrycznej. Pracownicy jednocześnie włączyli zbyt wiele urządzeń. Inną wersją jest stan awaryjny instalacji elektrycznej.
„W momencie przybycia strażaków na korytarzu szkolnym otwartym płomieniem paliła się rozdzielnia elektryczna. Uszkodzeniu uległy kable wysokiego napięcia. Pożar został ugaszony za pomocą gaśnicy proszkowej. Incydent jest badany” – powiedziała Radiu Znad Wilii Vida Šmigelskienė, rzeczniczka Departamentu Ochrony Przeciwpożarowej i Ratownictwa.
Polskie Studio Teatralne w Wilnie ze Szwejkiem w nowym sezonie
Polskie Studio Teatralne w Wilnie w nowy sezon wchodziły z dwiema mocnymi pozycjami.
"Rewitalizujemy spektakl "Zabawa", nad którym pracował Piotr Cyrwus, polski aktor filmowy i teatralny, prezenter telewizyjny. Była to kolejna miła przygoda z Mrożkiem, połączona z bardzo intensywną pracą: pięć dni po 5 godzin z małą przerwą – tak, jak się ma pracować w teatrze" - powiedziała dyrektor teatru Lilia Kiejzik.
W "Zabawie" zagrają: Witold Rudzianiec, Marek Kubiak i Edward Kiejzik.
Niespodzianką dla widza będzie nowy monospektakl w reżyserii Sławomira Gaudyna "Tu mówi Szwejk". Role Szwejka zagra Edward Kiejzik.
"Lato mieliśmy pracowite. Kilka razy wystąpiliśmy z widowiskiem „Próba kabaretu. Raz jeszcze Osiecka”: na "Nocy Kultury" w Wilnie, w Rudominie na zabawie świętojańskiej. W kwietniu przygotowaliśmy nowy program na kolejną rocznicę katastrofy samolotowej pod Smoleńskiem, łącząc w nim oddanie hołdu tym, którzy zginęli w Katyniu przed 75 laty i ofiarom sprzed 6 lat. Zaprezentowaliśmy go w Wilnie i Białymstoku. A podczas wakacji zabraliśmy się do szykowania kolejnego patriotycznego programu poświęconego naszej, wileńskiej historii – 72. rocznicy operacji „Ostra Brama” – wyzwolenia Wilna w lipcu 1944 roku. Spektakl słowno-muzyczny, w którym znalazła się obok wierszy i piosenek też proza (bierze w nim udział 12 osób), w czasie obchodów lipcowych wydarzeń sprzed 72 lat mieliśmy możność pokazać kombatantom, mieszkańcom Wileńszczyzny i gościom z Polski zarówno w Wilnie jak i Korwiu" - opowiadał Edward Kiejzik.
W listopadziee czeka na widza trzecia edycja Międzynarodowego polskiego Festiwalu Monospektakli w Wilnie "MonoWschód", jak też wiele innych pozycji jak dla dzieci, tak i dla dorosłych.
Wystawa fotografii dr Macieja Rydla „DWORY NA TERENACH BYŁEJ RZECZYPOSPOLITEJ”
Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych Pałac Balińskich w Jaszunach Centrum Kultury Samorządu Rejonu Solecznickiego Dom Kultury Polskiej w Wilnie uprzejmie zapraszają na otwarcie wystawy fotografii Macieja Rydla DWORY NA TERENACH BYŁEJ RZECZYPOSPOLITEJ 3 września 2016 r. o godz. 13.30 w Pałacu Balińskich w Jaszunach (ul. Sniadeckio 2) Otwarcie wystawy - o godz. 12.00 - poprzedzi wykład dr Macieja Rydla „DWORY, KTÓRE NALEŻY ODWIEDZIĆ. MUZEA W POLSKICH DWORACH” (wykład w języku polskim) Wystawa czynna do 10 października 2016 r.
O WYSTAWIE
Wystawa prezentuje historię i współczesność dworów polskich z kolekcji Macieja Rydla. Jest to rezultat dokumentacji fotograficznej gromadzonej przez ostatnie 40 lat. Zakres terytorialny obejmuje Rzeczpospolitą Polską Obojga Narodów w wieku XVIII, bez najdalszych jej kresów wschodnich.Opisy dotyczą obecnego podziału terytorialnego, w granicach po 1990 roku Polski, Litwy, Białorusi i Ukrainy. Dwory to parterowe siedziby właścicieli ziemskich, charakterystyczne przez wieki dla polskiego krajobrazu i historii. Były ośrodkami gospodarowania na roli, ziemiańskiej kultury i obyczaju, kultywowania tradycji rodowych. Takich małych siedzib ziemiańskich było stosunkowo dużo, w porównaniu do innych krajów Europy. W Polsce wXVIII w. szlachta i ziemiaństwo stanowiły około 10 % społeczeństwa. Na wystawie nie prezentuje się dużych pałaców. Pokazane będą przykłady małych i średnich dworów, głównie klasycystycznych z kolumnowym portykiem budowanych od XVIII do początku XX wieku. Neoklasycystyczne dwory, będące częściowo naśladownictwem większych założeń pałacowych, budowano w zasadzie do pierwszej wojny światowej. Ten styl budowania od początku XX wieku kontynuowano w postaci tzw. „stylu dworkowego” lub „narodowego” iwystępował do 1939 roku. Zawsze położone w parku. Stanowiły ośrodek majątku ziemskiego, którego średnia wielkość wynosiła przed 1939 r. ok. 350 hektarów. Na terenach byłej Rzeczypospolitej dworów było ok. 15.000. Po 1939 roku dwory uległy zagładzie, rozpoczętej przez Hitlera, potem Stalina, kontynuowanej w czasie PRL-u. Właściciele zostali pozbawieni swojej ojcowizny. Koncepcja doboru obiektów uwzględnia przede wszystkim te, które zdołały przechować autentyzm, mimo celowego ich niszczenia wokresie 1939-1989 oraz te, które mają piękną, charakterystyczną zwłaszcza dla polskiego klasycyzmu architekturę.
O AUTORZE
Maciej Rydel (1943) – dokumentalista polskich dworów i historii ziemiaństwa. Właściciel zbioru ikonografii polskich dworów (m.in. 15 tys. fotografii). Autor książek: „Jam dwór polski” (1993 i 1997), „Oblicza polskiego dworu” (2003 i 2004, współautor Stanisław Markowski), „Dwór-polska tożsamość” (2012 i 2014), „Wiejskie dwory i pałace rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Ziemiańskie” (2015). Autor ponad 100 artykułów oraz odczytów na temat dworów i ziemiaństwa. Autor 20 wystaw fotograficznych (m.in. dwukrotnie w Brukseli). Malarzdokumentalista. Wiceprezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ziemiańskiego. Wiceprezes Gdańskiego Oddziału Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Doktor ekonomii. Emerytowany nauczyciel akademicki - wykładowca zarządzania marketingowego. Kierownik specjalności „Marketing” na Wydziale Ekonomicznym Uniwersytetu Gdańskiego w latach 1994-2008. Założyciel Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów (jedna z największych firm szkoleń menedżerskich w Polsce), jej wieloletni dyrektor programowy i wykładowca. Doradca ds. marketingu firm polskich i koncernów międzynarodowych oraz instytucji kultury. Autor 5 książek i ponad 50 artykułów i referatów konferencyjnych na temat zarządzania marketingowego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014) za zasługi dla dziedzictwa narodowego.
20 - lecie Stowarzyszenia Inżynierów Techników Polskich na Litwie
W końcu XIX i na początku XX wieku w Europie zaczęły powstawać organizacje techniczne. Na terenach obecnej Litwy tj. w Wilnie dziadek prof. Jerzego Niewodniczańskiego – Wiktor Niewodniczański (1872-1929), absolwent Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu Petersburskiego i Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej, w 1903 roku będąc naczelnym dyrektorem nowo budującej się elektrowni w Wilnie wraz z kolegami zakłada kółko techniczne, a później Stowarzyszenie Inżynierów i Techników. Gdy nastąpiła pozytywna zmiana władz carskich do spraw polskich to już w roku 1906 nastąpiła legalizacja organizacji technicznej i została zarejestrowana jako „Stowarzyszenie Techników Polskich”. W roku 1913 na prezesa Stowarzyszenia wybrano ks. prałata Jana Kurczewskiego.
Po 123 latach niewoli Polska odzyskała niepodległość, ale okupiła to ogromną ceną krwi i ofiar. Trzy mocarstwa zaborcze w ciągu całego okresu czyniły wszystko, aby sama idea o samodzielnym bycie była nie do pomyślenia. I Wojna Światowa doprowadziła do upadku trzech zaborców. W rezultacie działań wojennych na terenie Polski zniszczono 240 mostów, 63 % dworców, 56 % taboru kolejowego, 48 % parowozowni. Fabryki leżały w ruinach, rolnictwo zniszczone. Brakowało kadr wykwalifikowanych, siły roboczej i wykształconych inżynierów i techników. Pierwszoplanowym zadaniem był rozwój szkolnictwa technicznego i zawodowego. W Polsce działały trzy Politechniki: Warszawska, Lwowska i Gdańska, a w Wilnie Uniwersytet Stefana Batorego. Stowarzyszenie Inżynierów i Techników w Wilnie wyszło z inicjatywą powołać i utworzyć szkołę techniczną, później przemianowano ją na Państwową Szkołę techniczną im. Józefa Piłsudskiego na Holenderni. Szkoła działała z polskim jęz. nauczania aż do 1942 roku. Obecnie działa jako litewskie Kolegium Techniczne.
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników w Wilnie po 17 września 1939 roku na mocy władz okupacyjnych przestała działać legalnie. Dopiero po odzyskaniu niepodległości Litwy, 24 czerwca roku 1996, grupa inżynierów i techników (Jan Andrzejewski, Jan Hermanowicz, Ryszard Jaroszewicz, Karol Śnieżko, Jerzy Bogusz, Wiesław Piontek, Michał i Stanisława Runiewiczowie, Konstanty Runiewicz, Kazimierz Charyton i Stanisław Tuczkowski) przyjęli statut i zgłosili do rejestracji Stowarzyszenie w Urzędzie m. Wilna.
Dnia 12 sierpnia 1996 roku Stowarzyszenie uzyskuje rejestrację! Pierwszym prezesem został inż. Jan Andrzejewski, wiceprezesami inż. Jan Hermanowicz i inż. Karol Śnieżko, skarbnikiem Wiesław Piontek, a sekretarzem odpowiedzialnym dr inż. Zenon Bohdanowicz.
W październiku 2005 roku Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Polskich na Litwie (STIPL) zostało przyjęte do europejskiej Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych. Obecnie prezesem jest inż. Jerzy Mazyro, przy STIPL działa Zrzeszenie Inżynierów Sanitarno-Budowlanych (prezes inż. Jan Andrzejewski).
14 października 1989 r. odbył się Zjazd Inżynierów Litwy w Wilnie, gdzie wybrano na prezesa dr inż. Donaldasa Zanevičiusa, a 1 lutego 2006 roku na wiceprezesa inż. Jana Andrzejewskiego.
Z historii Stowarzyszenia:
Prezesi
Inż. Jan Andrzejewski- 3 kadencje
Inż. Jan Hermanowicz -1 kadencja
Inż. Wiesław Piontek- 2 kadencje
Inż. Józef Wasilewski – 1 kadencja
Inż. Jerzy Mazyro – 1 kadencja
Inź. Robert Niewiadomski ( od 2013-........)
Z inicjatywy inż. Zygmunta Klonowskiego jest organizowany konkurs wśród inżynierów tzw. „Inżynier Roku” Inżyniera Roku otrzymali:
mgr inż. Mieczysław Buzan - w 2006roku
dr Inż. Violetta Czepanko – w 2007 roku
dr inż. Piotr Stoszkun – w 2008 roku
prof. dr inż. Tadeusz Łozowski i mgr inż. Robert Niewiadomski – w 2009 roku
dr inż. Zenon Bohdanowicz– w 2011 roku
mgr inż. Jan Andrzejewski - w 2013 roku
prof. Inź. Leon Ustinowicz- w 2016.
Rejestracja Stowarzyszenia początkowo na adres prywatny, tj. otrzymaliśmy zgodę rodziny Bohdanowiczów i dokonano rejestracji na adres m. Wilno, ul. Taikos 121 m. 8.
W późniejszym czasie po kilku miesiącach była próba otrzymania lokum w przetargu. Więc udało się wygrać przetarg i mieliśmy siedzibę przy ul. Moniuszki 10-29. Byliśmy w tym lokalu 5 lat, później, po wybudowaniu Domu Kultury Polskie w Wilnie otrzymaliśmy siedzibę w pok. 206, gdzie jesteśmy po dzień dzisiejszy.
Działalność Stowarzyszenia wzorowaliśmy się na wzorcach przedwojennych, jak również korzystaliśmy z rad i doświadczeń naszych zaprzyjaźnionych, pokrewnych organizacji w Polsce i po za granicami (Austrii, Niemiec, Francji, USA).
Zostały podpisane umowy o współpracy jak np. POROZUMIENIE O WSPÓŁPRACY między Polskim Zrzeszeniem Inżynierów i Techników Sanitarnych w Warszawie, a STIPL w Wilnie, Polskim Związkiem Inżynierów Budowlanym, Firmą Budowlaną „TAPKAPI”, Stowarzyszeniem Inżynierów Mechaników – Oddział Warszawski, Polskim Związkiem Inżynierów i Techników Budownictwa, Sanitarnych, Komunikacji i Rolnictwa w Słupsku, Stowarzyszeniem Elektryków Polskich w Warszawie, Polskim Stowarzyszeniem Komunikacji w Warszawie oraz innymi stowarzyszeniami i oddzielnymi firmami.
Należy wspomnieć i z całego serca podziękować organizacjom pokrewnym w Polsce za bezinteresowną pomoc i przysyłanie –nie odpłatnie Naukowo-Technicznych czasopism jak np. „Przegląd Techniczny”, ”W-E”, Spektrum”, „Budownictwo”, „Gaz i Woda”, „Drogownictwo”, „Komunikacja” i wiele, wiele wydań co otrzymujemy regularnie na adres Stowarzyszenia. Wielkie dzięki paniom Ewie Mańkiewicz-Cudnej, pani Krystynie Popiel, Irenie Fober, Dorocie Mańkowskiej, panom Jerzemu Pszczole, Ryszardowi Marcińczakowi, Eugeniuszowi Rylowi, Ryszardowi Warchulskiemu, Tadeuszowi Malinowskiemu z Bełchatowa, pierwszemu dyrektorowi DKP Markowi Pakule, prezesowi Związku Inżynierów Litwy dr Donaldasowi Zanevičiusowi. Z cała powagą i szacunkiem należy podziękować całej obecnej dyrekcji i całemu personelowi, a szczególnie służbie usługowo-porządkowej DKP. Jak również Św. Pamięci prof. Marku Romanowi, mgr inż. Ryszardowi Paruszewskiemu – cześć ich pamięci!
Polscy inżynierowie zamieszkali na Litwie i w Wilnie wnieśli i wnoszą znaczący wkład w gospodarkę Litwy i są w czołówce pod względem naukowym w rozwoju nauki w kraju i na świecie.
Konferencje, sympozja, narady techniczne, wyjazdy studyjne.
1. Sympozjum „Ochrona środowiska”
2. Sympozjum „Rolnicze”
3. Sympozjum „Budowlane”
4. Sympozjum „Mechaniczne”
5. Wyjazd studyjny „Agroturystyka”
6. Sympozjum „Komunikacyjne”
7. Konferencja „Energetyczna”
8. Sympozjum „odnawialne źródła energii
9. Sympozjum „Energetyka atomowa” wyjazd do Ignaliny.
10. IV Sympozjum „Polacy Razem” - pod tytułem „Polska myśl techniczna w Unii Europejskiej”.
Propozycja zorganizowania Sympozjum padła w 1999 roku na II Sympozjum w Warszawie w siedzibie Federacji NOT.
Powstał komitet organizacyjny w składzie:
Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego - inż. Jan Andrzejewski, prezes Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarno-Budowlanych w Wilnie i wiceprezes Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Polskich na Litwie
mgr inż. Artur Ludkowski – dyrektor Domu Kultury Polskiej w Wilnie.
dr inż. Wojciech Ratyński i mgr inż. Ewa Mańkiewicz-Cudny- kierownictwo Federacji NOT w Warszawie.
Komitet Honorowy:
Longin Pastusiak - marszałek Senatu RP.
Krystyna Danielak - wicemarszałek senatu RP.
Andrzej Stelmachowski – przewodniczący Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”
Jerzy Bahr – ambasador RP na Litwie,
Bożena Brooker – sekretarz generalny Europejskiej Federacji Polonijnych SNT.
Andrzej Drzewiecki – prezes SIP w Kanadzie.
Andrzej Farniak – prezes SIP w Wielkiej Brytanii.
Grzegorz Lipowski –wiceprezes FSNT-NOT
Ryszard Paruszewski- sekretarz generalny. PZITS.
Janusz Ptak - prezes SIP we Francji.
Kazimierz Wawrzyniak – Sek. Gen. FSNT-NOT
Donaldas Zanevičius – prezes Związku Inżynierów Litwy.
Patronat medialny: „Kurier Wileński”, „Magazyn Wileński”, „Przegląd Techniczny” i „Technik Wileński”.
Na Sympozjum przybyło ponad 200 delegatów z Litwy, Polski, Białorusi, USA, Kanady, Niemiec, Francji i innych krajów, gdzie są polskie organizacje techniczne. Najliczniejsza grupa delegatów była z Łodzi i ze Słupska.